|
|
| Najlepsi matematycy klas czwartych |
 
W grudniu 2017 r. wystartowała „Mała Liga Matematyczna” - konkurs dla uczniów klas IV szkoły podstawowej. W konkursie może brać udział każdy uczeń klasy IV i dołączyć w dowolnym momencie.
II etap konkursu mamy już dawno za sobą. Zainteresowani uczniowie otrzymali kolejne zadania. Termin oddawania rozwiązań zadań z etapu III upływa 9 marca. Zainteresowanie konkursem jest bardzo duże.
Oto zwycięzcy II etapu:
I miejsce Oliwia Kamińska i Adrian Zdankowski – 4d
II miejsce Dawid Podbielski – 4d, Lena Rutkowska – 4a, oraz Hubert Kawula - 4b
III miejsce Weronika Koniecko - 4a, Filip Detkiewicz , Patrycja Pieśnikowska, Wiktoria Pieśnikowska - 4d, Gracjan Kowalczyk - 4b
Wszystkim uczestnikom II edycji gratulujemy!
Łączna punktacja za zadania wyłoni Mistrza, I Wicemistrza, II Wicemistrza Małej Ligi Matematycznej klas IV.
nauczyciele matematyki klas czwartych: Grażyna Buksińska i Joanna Kupidłowska |
| |
|
|
|
| Rekrutacja rozpoczęta. Zapraszamy do Szkoły Podstawowej Sportowej nr 6 w Ełku |
Termin składania wniosków do klas czwartych (sportowych i ogólnych)
od 1 marca 2018 r. do 23 marca 2018 r.
Terminy prób sprawnościowych fizycznej z piłki nożnej i piłki siatkowej
I termin 19 maja 2018 r. (sobota), godz. 9:00
II termin 2 czerwca 2018 r. (sobota) godz. 9:00
Przed przystąpieniem do próby sprawności fizycznej kandydat do klasy sportowej powinien dostarczyć
• orzeczenie lekarskie wydane przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej potwierdzające bardzo dobry stan zdrowia.
lub jeżeli posiada to tylko:
• aktualną kartę sportowca potwierdzającą bardzo dobry stan zdrowia.
Szczegółowe informacje w zakładce „REKRUTACJA” |
| |
|
|
|
| „Karolcia” – lektura szkolna w innym wydaniu |
 15 lutego 2018r. klasa 3a, 3b, 3c wybrały się do Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania na przedstawienie pt. „Karolcia”. Spektakl wywarł duże wrażenie nie tylko na paniach wychowawczyniach, ale także na dzieciach, które oceniły go następująco:
„(…) Sztukę przygotowali aktorzy z Krakowa. Wrażenia po obejrzeniu „Karolci” są niezapomniane. Już od samego wejścia na salę widowiskową miałem motyle w brzuchu i czułem podekscytowanie. Nagle na scenę weszli aktorzy w pięknych strojach. Doskonale odgrywali swoje role, co sprawiło, że wpatrywałem się w nich zaciekawieniem. Cała oprawa muzyczna również wywarła na mnie ogromne wrażenie. Po dzisiejszym przedstawieniu śmiało mogę powiedzieć, że teatr jest dużo lepszy od kina. W tetrze mogłem zintegrować się z aktorami”. – Adaś Raczkowski, uczeń kl. 3a
„(…) Bardzo cieszyłam się na ten spektakl i nie mogłam się go doczekać. Przedstawienie zrobiło na mnie ogromne wrażenie, a zwłaszcza gra aktorów. Na szczególną uwagę zasługuje scenografia, zwłaszcza podobały mi się kolorowe domy. Para głównych aktorów, czyli Karolcia i Piotrek, byli bardzo zabawni, a ich przygody rozbawiły mnie do łez. (…)”. – Iga Osiecka, uczennica kl.3a
„(…) Najbardziej podobała mi się postać czarownicy z piernikowego domku. Podobały mi się efekty specjalne: latający dywan, krzesło, które samo się poruszało. Warto było zobaczyć te przedstawienie, czytając wcześniej książkę. Na długo zapamiętam te przedstawienie.” – Artur Goździk, uczeń kl. 3a
Cieszymy się, że nasi uczniowie potrafią docenić sztukę teatralną, która pozostawia na długo niezapomniane wrażenia.
Wychowawczynie klas trzecich: Katarzyna Pietruszewska, Małgorzata Zdankowska, Anna Kuczyńska
|
| |
|
|
|
| KATYŃ – SOWIECKIE LUDOBÓJSTWO POLSKICH OFICERÓW |
 |
 |
 |
| Matka Boża Katyńska. Kopia płaskorzeźby Stanisława Bałosa
wykonana przez ełczanina Stanisława Rudnika (zbiory Aliny Songin). |
|
Ziemia pochodzi z Katyńskich Dołów Śmierci (zbiory Aliny Songin). |
Wiosną 2018 r. mija 78. rocznica wymordowania przez Sowietów polskich oficerów w Katyniu, Charkowie, Miednoje, Kuropatach
i Bykowni. Katyń jest synonimem eksterminacji polskiej inteligencji na Kresach Wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej,
gdyż właśnie tam po raz pierwszy odkryto groby pomordowanych polskich oficerów. Z mordem katyńskim związane są następujące wydarzenia:
- 1 września 1939 r. Hitler przystąpił do realizacji planu Fall Weiss (niem. Wariant Biały) i zaatakował Polskę.
Wybuchła w Europie druga wojna światowa, która trwała do 8 maja 1945 r.
- 17 września 1939 r. ZSRR dokonał agresji na Polskę. Stalin wywiązał się z układu z Hitlerem wypływającego
z tajnego paktu Ribbentrop-Mołotow zawartego w Moskwie 23 sierpnia 1939 r. Pakt ten dotyczył m.in. wspólnej agresji Niemiec i ZSRR
przeciwko Polsce i podziału jej ziem. W 1938 r. Hitler zaproponował Polsce przystąpienie do paktu antykominternowskiego,
wymierzonego przeciwko ZSRR. Władze II RP odrzuciły tę propozycję. Mieliśmy podpisany z ZSRR pakt o nieagresji.
W dokumencie tym stwierdzono, „że państwa nie tylko wyrzekają się agresji między sobą, ale także każda z umawiających się stron
zobowiązuje się nie brać udziału w żadnych porozumieniach z punktu widzenia agresji jawnie dla drugiej strony wrogich”.
Jak pokazała historia, Stalinowi nic nie przeszkadzało złamać ten pakt i zaatakować od wschodu broniącą się jeszcze
przed Niemcami Polskę.
- Po 17 września 1939 r. w sowieckiej niewoli znalazło się 240 tys. polskich jeńców wojennych, w tym 14,7 tys. oficerów.
- 5 marca 1940 r. najwyższe władze ZSRR: Józef Stalin, Łazarz Kaganowicz, Michaił Kalinin, Anastas Mikojan, Wiaczesław Mołotow,
Kliment Woroszyłow podpisały ściśle tajny rozkaz o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych. Władze sowieckie nakazały NKWD
wymordować polskich oficerów z obozów w Kozielsku (pomordowani w Katyniu), Starobielsku (pomordowani w Charkowie),
i w Ostaszkowie (pomordowani w Miednoje). W obozach w Kozielsku i Starobielsku więzieni byli wojskowi,
a w Ostaszkowie – policjanci. Spośród 240 tys. polskich jeńców wojennych funkcjonariusze NKWD zamordowali 22 tysiące.
- 22 czerwca 1941 r. skończyła się współpraca Hitlera ze Stalinem – Niemcy napadły na ZSRR.
- 30 lipca 1941 r. zawarto układ Sikorski-Majski. Polska i ZSRR nawiązały ponownie stosunki dyplomatyczne
(zostały one zerwane przez ZSRR 17.09.1939 r.).
- Po 14 sierpnia 1941 r. zaczęto formować na terytorium ZSRR Armię Polską pod dowództwem gen. Władysława Andersa.
Do punktów werbunkowych zaczęli przybywać rekruci, ale brakowało polskich oficerów, którzy zostali wzięci do niewoli przez Rosjan
we wrześniu 1939 r. Generał Anders zaczął poszukiwania, jednak władze sowieckie „nic o nich nie wiedziały”.
Stalin stwierdził, że prawdopodobnie polscy oficerowie uciekli do Mandżurii.
- 11 kwietnia 1943 r. pierwszy oficjalny niemiecki komunikat radiowy mówiący o zbrodni katyńskiej.
Informowano w nim o odkryciu masowego grobu ze zwłokami 3000 oficerów polskich, zabitych w lutym i marcu 1940 r. przez NKWD.
- 13 kwietnia 1943 r. Radio Berlin poinformowało, że w Katyniu Rosjanie wymordowali 1/3 pełnego stanu oficerów dawnej polskiej armii.
- Władze sowieckie rozpętały kampanię propagandową i zaczęły obciążać tą zbrodnią Niemców. Nazwiska zidentyfikowanych w Katyniu
polskich oficerów Niemcy publikowali w prasie gadzinowej m.in. w „Nowym Kurierze Warszawskim”.
- 25 kwietnia 1943 r. rząd sowiecki zerwał stosunki dyplomatyczne z polskim rządem w Londynie, ponieważ rząd londyński zwrócił się
17.04.1943 r. do Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża w Genewie z prośbą o zbadanie odkrytych grobów w Katyniu.
- Podczas procesu norymberskiego (20.11.1945–1.10.1946) władze ZSRR chciały zrzucić winę za zbrodnię katyńską na Niemców.
- 13 kwietnia 1990 r. sowiecka agencja TAAS podała komunikat, w którym Rosjanie przyznali się do zbrodni. Napisano w nim,
że polscy jeńcy wojenni zostali rozstrzelani wiosną 1940 roku przez NKWD. Jako winnych wskazano wówczas
komisarza NKWD Ławrientija Berię i jego zastępcę Wsiewołoda Mierkułowa. Strona radziecka wyraziła głębokie ubolewanie
w związku z tragedią katyńską, nazywając ją „jedną z cięższych zbrodni stalinizmu”.
- 13 kwietnia – Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej – polskie święto państwowe, uchwalone 14.11.2007 r. przez Sejm RP.
W uchwale czytamy: „W hołdzie Ofiarom Zbrodni Katyńskiej oraz dla uczczenia pamięci wszystkich wymordowanych przez NKWD
na mocy decyzji naczelnych władz Związku Sowieckiego z 5 marca 1940 roku, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanawia
dzień 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej”.
- Zbrodnie popełnione przez komunistyczne władze ZSRR miały kryć groby i kłamstwa. W PRL-u na temat Katynia nie wolno było mówić
ani publikować. Ci, którzy złamali ten zakaz, narażeni byli na niebezpieczeństwo, nawet utratę życia. Przykładem jest
ksiądz Stefan Niedzielak – ostatnia Ofiara Katynia, który został zamordowany 20.01.1989 r. Sprawców nie wykryto,
a śledztwo umorzono. Ksiądz Niedzielak wybudował Sanktuarium Poległych i Pomordowanych na Wschodzie przy kościele
pw. św. Karola Boromeusza na Starych Powązkach w Warszawie oraz był kapelanem Rodzin Katyńskich.
Walczył o prawdę dotycząca pomordowanych oficerów w Katyniu. Był inicjatorem wraz ze Stefanem Melakiem
(zginął 10.04.2010 r. w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem) wzniesienia katyńskiego krzyża na Powązkach Wojskowych w Warszawie
w 1981 r.
|
 |
 |
| Sanktuarium Poległych i Pomordowanych na Wschodzie przy kościele pw. św. Karola Boromeusza na Starych Powązkach w Warszawie. |
Dolinka Katyńska na Powązkach Wojskowych w Warszawie – najważniejsze i najstarsze miejsce upamiętnienia
ofiar zbrodni katyńskiej w Polsce. Znajdują się tam dwa pomniki w postaci krzyży. Z prawej strony krzyż ustawiono 31.07.1981 r.
w tajemnicy przed władzami komunistycznymi. Został on usunięty przez Służbę Bezpieczeństwa jeszcze tej samej nocy.
Usunięty w 1981 r. pomnik został podrzucony na Powązkach Wojskowych w nocy z 5 na 6.07. 1989 r. przez nieznane osoby.
Zaopiekowała się nim Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Z lewej strony znajduje się granitowy krzyż, który władze PRL
ustawiły w 1985 r. Został on opatrzony fałszywą inskrypcją: „Żołnierzom polskim ofiarom hitlerowskiego faszyzmu spoczywającym
w ziemi katyńskiej – 1941 rok”. W 1989 r. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa poprawiła i uzupełniła napisy na pomniku,
dodając nazwy trzech radzieckich obozów jenieckich: Kozielska, Ostaszkowa i Starobielska. 1.07. 1995 r. odbyła się ceremonia
oficjalnego odsłonięcia obu pomników, społecznego i rządowego. 25.08.1993 r. Borys Jelcyn – prezydent Federacji Rosyjskiej
złożył w Dolince Katyńskiej kwiaty, po czym wypowiedział słowo: „Wybaczcie” (ros. Простите). |
- Po 50 latach zaczęto ujawniać prawdę o zbrodni katyńskiej. Można było rozpocząć poszukiwania miejsc kaźni polskich oficerów
z obozów w Starobielsku, Ostaszkowie i Kozielsku. Sowieci mordując 22 tys. polskich jeńców, wymordowali elitę narodu:
kadrę oficerską i naukową oraz kwiat kultury polskiej.
- W Ełku mieszka Alina Songin – córka Władysława Gryko – por. rezerwy Wojska Polskiego, który był jeńcem wojennym obozu
w Kozielsku i w 1940 r. został przez NKWD zamordowany w Katyniu.
- Władysław Gryko został wcielony do 77 Pułku Piechoty w Lidzie i 1 września 1939 r. stanął do obrony Rzeczypospolitej.
Pierwsza informacja o rosyjskiej niewoli zawarta jest w karcie pocztowej datowanej 20 października 1939 r.,
w której nadawca pisze: „Uprzejmie komunikuję, że męża spotkałem 28 września rozbrojonego przez wojska sowieckie,
zdrowego i całego oczem prosił mnie zawiadomić”. Nadawcą był prawdopodobnie kolejarz z Brzostowicy. Ponadto Lidia Gryko
otrzymała od męża z Kozielska trzy listy datowane 20 listopada i 24 grudnia 1939 r. i 9 lutego 1940 r.
Dwa pierwsze listy zachowały się, natomiast trzeci zaginął w Muzeum Historycznym w Białymstoku, podczas wystawy poświęconej 60.
Rocznicy Mordu Katyńskiego. Od wiosny 1940 r. Władysław Gryko przestał listownie kontaktować się z najbliższą rodziną.
- Lidia Gryko poszukiwała męża za pośrednictwem Polskiego Czerwonego Krzyża. PCK Oddział w Ełku, pismem sygnowanym
na 1 lipca 1947 r. potwierdził fakt zgłoszenia poszukiwań Władysława Gryko – oficera rezerwy, który zaginął w czasie wojny
na terenach ZSRR.
- We wniosku skierowanym do Sądu Grodzkiego w Ełku 24 czerwca 1948 r. o uznanie męża za zmarłego Lidia Gryko napisała:
„Kiedy w 1943 r. dowiedziałam się, że oficerowie polscy z obozów w Kozielsku zginęli w Katyniu, zwróciłam się do PCK w Warszawie.
Na skutek mojej prośby otrzymałam załączoną odpowiedź z Niemieckiego Czerwonego Krzyża, z której wynika, że do ofiar katyńskich
należy również mój mąż Władysław Gryko. Upewnia mnie o tym wzmianka w piśmie Czerwonego Krzyża, że przy śp. mężu znaleziono
dwa dowody otrzymania przekazów pocztowych nadanych w danym wypadku przez świadka – Antoniego Niemczynowicza”.
- Mimo złożenia wniosku do sądu Lidia Gryko nie zrezygnowała z dalszych poszukiwań męża. Skierowała pismo 31 grudnia 1948 r.
do Inspektora Generalnego PKPR, Inspektorat Służby Opieki 23, Egerton Gardens, London, S.W.3. Uzyskała odpowiedź,
w której Inspektor Generalny PKPR poinformował, że Władysław Gryko nie figuruje w spisach Polskiego Korpusu Przysposobienia
i Rozmieszczenia.
- Postanowieniem z 20 lipca 1949 r. Sąd Grodzki w Ełku w osobie sędziego Z. Pacanowskiego uznał za zmarłego Władysława Gryko.
- Lidia Gryko poszukiwała męża wszędzie i na różne sposoby. Poszukiwania te zakończyły się pielgrzymką, którą odbyła wraz z córką
do Kozielska i Katynia w dniach 6–12 września 1990 r. Z Katyńskich Dołów Śmierci przywiozły do domu ziemię.
- W 2007 r. uczennica pierwszej klasy LO Zespołu Szkół Samorządowych w Ełku (obecnie Zespół Szkół Sportowych w Ełku) –
Joanna Archacka przygotowała pracę o ojcu Aliny Songin na X Ogólnopolski Konkurs Historyczno-Literacki o Zbrodni Katyńskiej
w Gdyni i zajęła pierwsze miejsce w kategorii album. Opiekunem Joanny był autor artykułu.
- W Polsce Ofiary Katynia stały się patronami szkół podstawowych i gimnazjów, szkół średnich i wyższych oraz ulic i placów.
Najbliżej Ełku w Piątnicy k. Łomży jest Publiczne Gimnazjum im. Ofiar Katynia. Ponadto Ofiary Katynia przypominają krzyże,
tablice i pomniki w Polsce oraz znajdujące się w wielu krajach świata. W Ełku na zewnętrznej ścianie katedry pw. św. Wojciecha
znajduje się również tablica poświęcona Ofiarom Katynia.
- Film Andrzeja Wajdy pt. „Katyń” to memento dla współczesnych i przyszłych pokoleń. Były rosyjski dysydent
i obrońca praw człowieka Siergiej Kowaliow po obejrzeniu „Katynia” powiedział: „Polacy, wybaczcie nam!”
|
Władysław Gryko w mundurze oficera Wojska Polskiego (zbiory Aliny Songin).
|
|
| Poniższa mapka ukazuje sowieckie obozy jenieckie i miejsca zbrodni polskich oficerów. |
Żródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kuropaty#/media/File:Katyn.png |
Chatyń – białoruska wieś, która została spalona przez Niemców wraz z mieszkańcami 22.03.1943 r.
Panorama głównej części kompleksu cmentarnego (źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Chaty%C5%84). |
- „Wybór Chatynia przez władze sowieckie na miejsce pamięci, spośród wielu podobnie zniszczonych miejscowości Białorusi,
był spowodowany przez podobieństwo nazwy „Chatyń” do „Katyń” (w angielskiej transkrypcji z cyrylicy nazwy te różnią się jedną
literą: „Khatyn” i „Katyn”) i miał służyć dezinformacji na temat zbrodni katyńskiej. Do chwili obecnej we wszystkich rosyjskich
podręcznikach historii jest wspominana zbrodnia w Chatyniu, była ona nagłaśniana również na arenie międzynarodowej
(np. poprzez zapraszanie na rocznicowe obchody delegacji zagranicznych i głów państw, m.in. Richarda Nixona).
Rosyjska historyk Natalia Lebiediewa uważa, że chodziło o to, by powiązać zbrodnię katyńską z Niemcami”
(źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chaty%C5%84).
|
| Opr. Andrzej Mocarski |
|
| |
|
|
|
| Starsi uczą młodszych - zajęcia z udzielania pierwszej pomocy |
Kliknij, aby zobaczyć galerię
15 lutego 2018 r. w klasie I „a”zostały przeprowadzone zajęcia z udzielania pierwszej pomocy osobom, które uległy nagłym wypadkom. Zajęcia prowadzili uczniowie z klasy II L realizujący przedmiot Ratownictwo z elementami rehabilitacji: Marta Słowikowska, Kacper Kościuk, Jakub Jasiński, Piotr Wiktorzak. Podczas zajęć uczniowie uczyli się jak bezpiecznie i skutecznie pomóc osobie, która w danym czasie i miejscu takiej pomocy potrzebuje. Omawiano następujące tematy: 1. Bezpieczeństwo osoby udzielającej pomocy i poszkodowanego oraz wzywanie pomocy. 2. Sprawdzanie przytomności osoby poszkodowanej oraz wzywanie pomocy. 3. Nauka rozpoznawania trzema zmysłami (słuch, wzrok, dotyk) czy poszkodowany oddycha. 4. Pozycja boczna ustalona. Podczas ćwiczeń pozycji bocznej ustalonej dzieci uczyły się jak ułożyć osobę poszkodowaną by spokojnie i bezpiecznie móc doczekać się przyjazdu karetki pogotowia oraz w jaki sposób kontrolować stan rannego. 5. Oddechy ratownicze. Wykorzystując fantoma dzieci uczyły się jak pomóc poszkodowanemu, który nie oddycha. 6. Uciskanie klatki piersiowej. Dalszy etap ćwiczeń z manekinem oparty był na opanowaniu umiejętności odpowiedniego uciskania klatki piersiowej oraz zapamiętania liczby dokonywanych ucisków.
W efekcie uczniowie objęci powyższym szkoleniem już od najmłodszych lat oswajają się ze świadomością konieczności niesienia pomocy poszkodowanym. Uczą się odpowiedniego zachowania w obliczu wypadku, potrafią wezwać prawidłowo pomoc przez telefon oraz wykonać najprostsze czynności przy osobie poszkodowanej. Dzięki powyższym zajęciom uczymy odpowiedzialności za siebie i innych. Serdecznie dziękujemy Pani Dyrektor Katarzynie Cholewińskiej oraz kolegom z liceum za ciekawie przeprowadzone zajęcia.
Beata Staniszewska |
| |
|
|
|
| Turniej w Białej Podlaskiej |
 W dniach 13-14.02 uczniowie z Zespołu Szkół Sportowych w Ełku rocznik 2003, uczestniczyli w bardzo ciekawym wyjeździe do Białej Podlaskiej. Tam rozegraliśmy dwa mecze kontrolne z TOP 54 Biała Podlaska. oraz zwiedziliśmy jedna z najlepszych uczelni wychowania fizycznego w Polsce AWF Biała Podlaska. Zapoznaliśmy się z bazą treningową studentów, a takze z nowoczesną aparatura i sprzętem do badań naukowych z dziedziny fizjologii, antropomotoryki, biomechaniki itp.
Mecze kontrolne były na remis
Pierwszy dzień
Rona Ełk-TOP 54 Biała Podlaska 1:1 Dębek
Drugi dzień
Rona Ełk- TOP 54 Biała Podlaska 2:2 Dębek,Dębek |
| |
|
|
|
| 4 miejsce w finale wojewódzkim |
 Rona czyli uczniowie ZSS w Ełku z klasy Vb i IVb zajmują 4 miejsce w Elblągu w finale wojewódzkim kat. U-12 o puchar Prezesa PZPN. W półfinale przegrywamy na karne mając dwa razy "piłkę meczową". Zespół się rozkręcał w trakcie trwania turnieju i centymetr dosłownie zadecydował o braku Zawodników Szkoły Sportowej w finale
Klasyfikacja:
1 Constract Lubawa
2. Legia Bartoszyce
3. AP Ostróda
4. Rona 03 Ełk- ZSS Ełk
5. Naki Olsztyn
6. Żuri Olsztyn
7. Mazuria Giżycko
8. Olimpia Elbląg
9. Buks Barczewo
10. Motor Lubawa
11. SKS Szczytno
12. MKS Ełk |
| |
|
|
|
| uczniowie klas 4-7 Szkoły Podstawowej Sportowej nr 6 obejrzeli w Planet Cinema film pt. „Cudowny chłopak" |
8 lutego 2018 roku uczniowie klas 4-7 Szkoły Podstawowej Sportowej nr 6 obejrzeli w Planet Cinema film pt. „Cudowny chłopak". Film opowiada historię 10 letniego Augusta, który przeszedł 27 operacji i ma zdeformowaną twarz spowodowaną chorobą. Wzruszająca i jednocześnie przezabawna opowieść o walce dziecka z przeciwnościami losu jest ekranizacją książki pod tym samym tytułem. August to inteligentny i dowcipny chłopiec , który do tej pory patrzył na siebie oczami bezwarunkowo kochających go rodziców i siostry. Chłopiec idąc do piątej klasy szkoły podstawowej musi zmierzyć się ze światem rówieśników i starszych uczniów, z ostracyzmem i uprzedzeniami. Przekaz filmu jest jednak pozytywny, ponieważ chłopiec świetnie aklimatyzuje się w środowisku klasowym, gdzie spotka się również z dobrocią, przyjaźnią i wspaniałomyślnością rówieśników.
KoordynatorEdyta Ostrowska
|
| |
|
|
|
| Gotowi do zmierzenia się z kolejnymi wyzwaniami MegaMisji |
Kliknij, aby zobaczyć galerię
Ferie już za nami, wróciliśmy wypoczęci do szkoły i gotowi do zmierzenia się z kolejnymi wyzwaniami MegaMisji. Nowy semestr rozpoczęliśmy tematem: Czym jest prawdziwa przyjaźń? Co jest dla nas ważne w przyjaźni – takie pytania postawiliśmy sobie przy okazji wykonywania kolejnego zadania MegaMisji w nowym dziale kompetencji dotyczącym etyki w mediach. Media i nowe technologie dają nam ogromne możliwości komunikacyjne. Dzięki nim możemy poznać ciekawe osoby z całego świata. Zajęcia przybliżyły dzieciom wartość przyjaźni, także tej na odległość. Nowa technologia uświadomiła im, że przyjaźń taka jest możliwa, ale nie jest pozbawiona wad. Wspólnie stwierdziliśmy, że osoba poznana przez internet i kontakt z nią wyłącznie internetowy nie jest wystarczający, a czasem może być niebezpieczny. Po doświadczeniach i przykładach z poprzednich zajęć dzieci potrafią wspaniale wymienić zagrożenia i jak na nie reagować. To człowiek człowiekowi najbardziej potrzebny jest do szczęścia – to zdanie stało się mottem naszych zajęć. Czekamy z entuzjazmem na kolejne zadania przy wykonywaniu, których uczymy się zasad bezpiecznego korzystania z internetu.
Marta Niemotko |
| |
|
|
|
|
|
Facebook