miłość
Eksplozja, nieregularnik Zespołu Szkół Samorządowych w Ełku

Miłość to uczucie wzbogacające człowieka. Składa się ona na pełnię ludzkiego szczęścia, pozwala pokonywać problemy i sprawia, że człowiek jest silny psychicznie.

Prawdziwą głęboką miłość trudno sobie wyobrazić, tak jak trudno wyobraźnią objąć wszechświat. Ona jest jak źródło lub studnia, z której czerpiemy, a wody mimo to nie ubywa. Ponieważ nie można jej zmierzyć, nie można jej też wyczerpać. Miłość nie musi być odwzajemniona, gdyż ważne jest samo uczucie i radość z jego przeżywania. Jest uczuciem, którego się nie zapomina i kto raz przeżył szczęście z nią związane, będzie za nią tęsknił i szukał jej wokół siebie. Im więcej dajemy tej miłości, tym więcej jej nam zostaje. Jest ona jak nasionko, które wyrasta w piękne drzewo.

Częstujemy innych owocami z tego drzewa, ale ono rośnie nadal, wypuszcza nowe gałęzie i rodzi coraz więcej owoców. Można by powiedzieć, że zasoby miłości, jakie w sobie nosi człowiek, rosną w sposób przeczący logice. Im więcej dajemy, tym więcej mamy. I chociaż twierdzenie to kłóci się z rozsądkiem matematycznym czujemy, że jest ono prawdziwe, że tak po prostu jest. Miłość jest siłą twórczą, wzmacnia w człowieku radość życia, daje poczucie siły, zwielokrotnia szacunek wobec niedostatków innych. Jest więc czymś, co człowiek powinien pielęgnować i chronić w sobie.

Myślę, że każdy umie kochać i tylko od tego zależy, czy chce podzielić się tym uczuciem z innymi.

Tak właśnie pisał A. de Saint-Exupery w „Małym Księciu”: „... prawdziwa miłość nie wyczerpuje się nigdy...”.

Karol