dzieli nas muzyka
Eksplozja, nieregularnik Zespołu Szkół Samorządowych w Ełku

Dzieli nas muzyka

Idziesz ulicą i widzisz ludzi różniących się od siebie. Każdy ma jakiś swój styl ubierania się, słucha swojej ulubionej muzyki. Część z nich ubiera się i zachowuje tak,
a nie inaczej bo identyfikuje się z określoną subkulturą. Najważniejszą cechą subkultury jest to, że jej uczestnicy chcą się wyróżnić, chcą być inni.

Zdaniem socjologów względnie nowymi subkulturami są technomani, dresiarze
i hiphopowcy.

Techno to raczej wspólnota zabawy, pewien rodzaj festyniarstwa. Są oczywiście ludzie, którzy tym żyją, ale nie jest o duża grupa. Szczególnie należą do niej didżeje i co wytrwalsi klabinowcy.

W Polsce hip hop pojawił się około 1992 roku, wiązał się
z wydaniem przez Kazika płyty „Spalam się”. Hip hop wiąże się też
z graffiti, breake dance, ze skejtowaniem, jeżdżeniem na snowboardzie. Hiphopowcy posługują się slangiem. Im wulgarniejszy tym lepszy. Trudno się dziwić, wzór przyszedł do Polski z Bronxu.

O ile moda na techno i hip hop przyszła do nas z Zachodu, o tyle dresiarze to rodzima subkultura. Subkultura ta charakteryzowana jest głownie przez styl ubierania. Musi być dres koniecznie markowy, najlepiej Adidasa albo Nike. Ważnym atrybutem dresiarza jest złoty łańcuch, posiadanie samochodu z radiem, w którym głośno leci muzyka dyskotekowa.