kącik poezji

kącik poezji Eksplozja, nieregularnik Zespołu Szkół Samorządowych w Ełku

	Gdyśmy się rozstawali Milczeniem, łzą, Żegnając – coś nam w dali Wróżyło zło. Widzę od pierwszej chwili Bladość twoją. Chłód ust Świadczyły, że z idylli Ostał się gruz. Wszystko się zmienia: Ja, świat, zdarzenia. Myślami błądzę gdzieś daleko. Jakaś chwila, moment uśmiechu, Za chwilę smutek, wielki żal... Żyję... wszystko nie tak! Stoisz przy oknie i patrzysz w dal. Patrzysz tak smutno i czegoś ci żal. Tak jeszcze niedawno kochałeś mnie, Dziś boisz się powiedzieć, że „miłość właśnie skończyła się”. Widocznie tak musiało być. Trzeba pogodzić się z losem. Jak chcesz iść, to idź!

wiosna tuż, tuż | Prima Aprilis | rekolekcje | dziewczyny na topie | z wielką wyobraźnią |
do nauczycieli od uczniów | uśmiechnij się | diesiderata | matury | odwiedził nas biskup |
sport | kącik poezji | wycieczka do Zakopanego