Wigilia Bożego Narodzenia

Wigilia Bożego Narodzenia
Eksplozja, nieregularnik Zespołu Szkół Samorządowych w Ełku

Kiedy już umilkną odgłosy przygotowań i krzątanin, za oknem zapadnie zmrok, a najmłodsi wypatrzą na niebie pierwszą gwiazdkę, wszyscy członkowie rodziny w skupieniu zasiadają przy stole nakrytym białym obrusem. Powinna na nim płonąć świeca, a zanim przełamiemy się opłatkiem, posłuchajmy fragmentu Ewangelii o narodzinach Chrystusa.

Teraz nastąpi najważniejszy moment wieczoru. Rozpoczyna się uroczysta chwila pojednania i składania sobie życzeń.

Ilość oraz jakość wigilijnych potraw uzależniona jest od regionalnych tradycji. Pod jednym względem wigilijne stoły we wszystkich rodzinach nie powinny się różnić: w tej uroczystej chwili nie mogą się na nich pojawiać dania mięsne ani alkohol. Po zakończeniu posiłku nadchodzi czas na wspólne śpiewanie kolęd. Później możemy cieszyć się podarunkami złożonymi pod choinką. O północy powinniśmy udać się na pasterkę, która jest najpiękniejszym zakończeniem wigilijnego wieczoru.

Warto wiedzieć, że słowo „wigilia” pochodzi od łacińskiego „vigiliare” oznaczająca „nocne czuwanie”. W tę świętą noc oczekujemy przyjścia na świat Pana Jezusa. W Wigilię zachowywany jest post– nie spożywamy mięsa. Stąd dawna nazwa Wigilii to „postnik”.

Boże drzewko czyli choinka.

Dziś trudno sobie wyobrazić bez niej święta Bożego Narodzenia. Rozświetlona, strojna w kolorowe bombki i ozdoby, „ukoronowana” gwiazdą sprawia wielką radość dzieciom, a dorosłym przypomina szczęśliwe dni dzieciństwa. Kiedy pojawia się w domu, wiadomo, że nadchodzą święta. Zwyczaj przynoszenia do domu choinki i ozdabiania jej świecidełkami oraz łakociami zagościł u nas stosunkowo niedawno, bo w XIX w. Dawniej w chatach wieszano u powały zielone gałązki, zwane podłaźniczkami, które miały zapewnić dobre plony, pomyślność, zdrowie, a także chronić przed złem.

Początkowo na choince wieszano tylko jabłka na pamiątkę rajskiego drzewa. Później obok jabłek pojawiły się orzechy, pierniczki, ozdoby ze słomy i papieru i świeczki.

Radość i niespodzianka.

Zwyczaj obdarowania prezentami w okresie świąt zapoczątkowali królowie i wielmoże, którzy w ten sposób nagradzali swoich dworzan i służbę. Potem zwyczaj ten przyjął się na szlacheckich dworach, a w bogatych mieszczańskich rodzinach dzieci otrzymywały łakocie. Dziś obdarowujemy swoich bliskich upominkami. Szczególnym rodzajem „prezentu pamięci” jest kartka z życzeniami świątecznymi.

Pierwsza seria kartek świątecznych powstała w Anglii w XIX wieku i liczyła 50 egzemplarzy. Dziś w ten sposób wysyła się miliardy życzeń.

strona główna |